The Ekwesha

ହେ ପ୍ରଭୁ ନୀଳାଦ୍ରୀ ଭୂଷଣ

ପତିତ ପାବନ ପାତକ ନାଶନ

ଭକତ ହୃଦ ଗଗନ ପୁଷଣ । (ଘୋଷ) ।

କଷଣ ସରିତେ ପଡ଼ି ଅନୁବ୍ରତେ

ଦୂଷଣ ଅଇରି ଡାକୁଛି ନିରତେ

ମୋ ଦୁଃଖ ଶ୍ରବଣ ନୋହେ ନାରାୟଣ

ବହି ସହସ୍ର ଶ୍ରବଣ ।୧ ।

ରସାଣ କାଂଚନ ପରି ନେତ୍ର ଯାର

ବିଶ୍ୱ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ଉଡ଼େ ତାର ହର

ମୋ ବେଳକୁ ପ୍ରଭୁ ହେଉଛ ପଥର

ନିରାଶେ ଯାଇଛି ଦିନ ।୨ ।

ଶରଣ ରକ୍ଷଣ ହୋଇଲେ କୃପଣ

କେ ଟେକିବ ପ୍ରଭୁ ତବ ବଡ଼ପଣ

ଦୀନବନ୍ଧୁ ହୋଇ ଦୀନ ଦୁଃଖ ଯେବେ

ନଦେଖିବ ନାରାୟଣ ।୩ ।

ପୋଷଣ କରତା କରିଲେ ଗୋଷଣ

କେଶରୀ ଶରଣୁ ଶ୍ୱାନ ନେଲେ ପ୍ରାଣ

ନୋହେକି ଦୂଷଣ ଇନ୍ଦିରା ରମଣ

ଯାଇଛି ବିଚାରେ ଆଣ ।୪ ।